Συγκεντρωθήκαμε και πάλι σήμερα έξω από το Υπ. Παιδείας προκειμένου να
συναντήσουμε τον Υπουργό ή κάποιον συνεργάτη του που θα μπορούσε να βοηθήσει
την υπόθεσή μας. Επειδή μας πληροφόρησαν πως οι υφυπουργοί λείπουν στη Βουλή εν
όψει της ψήφισης του επίμαχου
νομοσχεδίου, δύο μέλη της προσωρινής επιτροπής και ο δικηγόρος μας έγιναν
δεκτοί και πάλι από το διευθυντή του γραφείου του Υπουργού, ο οποίος είναι
ο μόνος από το υπουργικό περιβάλλον που έχουμε προσεγγίσει μέχρι στιγμής. Στην
ομάδα συμμετείχαν και δύο εκπαιδευτικοί που έχουν ήδη τεθεί σε διαθεσιμότητα
(διορισμένοι μέσω ΑΣΕΠ).
Ο κ. Χατζηφώτης εξήγησε για μία ακόμη φορά στο ίδιο πρόσωπο (!!!), δηλ. το
σύμβουλο του Υπουργού, ότι ζητάμε αλλαγή στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο, την οποία
οφείλει να περιλάβει στις προτάσεις του το Υπ.Παιδείας, αφού ο κ. Μητσοτάκης, όπως
μας δήλωσε ο ίδιος, «παίρνει ό,τι του
δίνει το Υπ. Παιδείας». Άρα, τόνισε ο δικηγόρος, είναι στο χέρι του Υπουργείου να εξαιρέσει
τους διορισμένους μέσω ΑΣΕΠ , όπως έκανε με τους πολύτεκνους.
Ας σημειωθεί ότι ο σύμβουλος του Υπουργού επέμεινε σε αυτό το σημείο της
κατάργησης των κλάδων και μάλιστα ρώτησε τον αριθμό των συναδέλφων που μπήκαν
σε διαθεσιμότητα, οι οποίοι δεν ξεπερνούν τους διακόσιους.
Ο κ.Χατζηφώτης εξήγησε επίσης πως και οι ασεπίτες που έχασαν τη θέση τους
λόγω κατάργησης κλάδου πρέπει να αντιμετωπιστούν διαφορετικά λόγω της
δημιουργημένης εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και πολιτών όταν οι τελευταίοι
συμμετέχουν σε κρατικό διαγωνισμό. Έθεσε επομένως θέμα αρτιότητας του
νομοσχεδίου, αναφέροντας πως ενώ υπάρχουν αποφάσεις που προτάσσουν το ΑΣΕΠ, το
Υπουργείο δίνει προβάδισμα στους πολύτεκνους και μας αγνοεί.
Από τη σημερινή συνάντηση έγινε κατανοητό πως χρειάζεται να ασκήσουμε μεγαλύτερη και συλλογική πίεση ώστε να
μας ακούσουν. Σήμερα μαζευτήκαμε μόλις 10-15 άτομα. Ο αστυνομικός της πύλης ρωτούσε πόσοι
ήμασταν για να ζυγίσει το μέτρο της πίεσης που μπορούσαμε να ασκήσουμε. Τα
κανάλια που ήταν έξω από το Υπουργείο έψαχναν για ανθρώπους που ήταν ήδη σε
διαθεσιμότητα και μας απέκλεισαν από το πρόγραμμά τους.
Αυτή τη στιγμή
το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν ακούει το Υπουργείο, αλλά ότι δε φωνάζουμε δυνατά
εμείς. Ζητάμε τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή στις κινητοποιήσεις που θα
ακολουθήσουν γιατί θα είναι οι κρισιμότερες για το μέλλον μας.
